چرا در تئاتر به بلاگر و رپر متوسل می‌شویم؟

این بازیگر و کارگردان تئاتر این چنین با اشاره به مطالب نقل شده در نشست خبری جشنواره تئاتر فجر مبنی بر هزینه‌های غیر الزامی و ریخت و پاش‌هایی که در دوره قبل این جشنواره صورت گرفته است، افزود: اگر واقعا سال قبل، هزینه‌ای غیرمعمول به جشنواره تحمیل شده، چرا سازمان بازرسی کل سرزمین ورود نمی‌کند و اگر این چنین نیست، با آبروی مردم بازی نکنیم.

عطایی که در کنار بازیگری، بعضی اوقات هم دست به کارگردانی می‌زند، در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درمورد مشکلات اقتصادی نمایشش ارایه و ابراز تاسف کرد که این روزها فعالان تئاتر برای فروش نمایش‌هایشان به بلاگر و رَپِر روی می‌آورند.

او او گفت: ما دو نوع بودجه در تئاتر داریم؛ بودجه‌ای که صرف برگزاری جشنواره‌ها می‌بشود و بودجه‌ای که جنبه حمایتاز گروه‌های نمایشی را دارد. مسئولان تئاتر در سال‌های قبل گفتن می‌کردند به علت افتبودجه، امکان برگزاری جشنواره‌های استانی و منطقه‌ای را نداریم اما دلنشین است امسال که واقعا از نظر بودجه تحت سختی هستیم، جشنواره‌های منطقه‌ای و استانی برگزار شده است.

عطایی در ادامه گفت: متاسفانه از اول سال تا به حال پشتیبانی هزینه گروه‌های نمایشی پرداخت نشده و سوال ما این است که مرکز هنرهای نمایشی، این پول را صرف چه کاری می‌کند. همین که پشتیبانی‌هزینه‌ خود را مطالبه می‌کنیم، مسئولان تئاتر می‌گویند تا این مدت بابت هزینه‌های جشنواره سال قبل و بریز و بپاش‌های آن، مساله داریم و سوال من این است که اگر جشنواره فجر پارسال تا این حد هزینه غیرمعمول داشته، چرا سازمان بازرسی کل سرزمین ورود نمی‌کند و اگر این چنین نیست، چرا با آبروی افراد بازی می‌کنیم. در هر صورت هر بار به بهانه بدهی جشنواره فجر، پرداخت حق و حقوق گروه‌های نمایشی را به تاخیر می‌اندازند.

عطایی با ابراز تاسف از حالت اقتصادی هنرمندان تئاتر افزود: آیا بچه‌های تئاتری، فرزندان این سرزمین نیستند که ریالی از آنان حمایتنمی‌بشود. اگر برای پرداخت پشتیبانی هزینه پولی نیست، بعد چرا ۲۰ درصد فروش گیشه گروه‌ها را حتی در سالن‌های دولتی، دریافت می‌کنید. دست‌کم این ۲۰ درصد را در سالن‌های دولتی از گروه‌ها کم نکنید.

او در ادامه گفت: دو سال به علت کرونا مشکلات داشتیم و اتفاق‌های سال قبل هم مجدد علتتعطیلی و رکود تئاتر شد. هر اتفاقی که رخ بدهد، حتما تئاتر را تحت تاثییر قرار می‌دهد و در این حالت سخت، گروه‌هایی که مشغول به کار می باشند، مورد کوچکترین حمایتی قرار نمی‌گیرند.

این بازیگر با اشاره به دیدگاه برخی از فعالان تئاتر درمورد تحریم این هنر افزود: همکاران گرامی ما که تئاتر را تحریم کرده‌اند، آیا در نظر نمی‌گیرند که گروه‌های نمایشی، به مرکز هنرهای نمایشی وابستگی مالی ندارند بلکه تنها حامیان آنها، مردمی می باشند که بلیت نمایش‌هایشان را خریداری می‌کنند.

عطایی با گفتن این که گیشه یک نمایش کفاف هزینه‌های تشکیل و دستمزد عوامل کار را نمی‌دهد، در ادامه گفت: آنچه از گیشه ما مانده، ۷۰ میلیون تومان است و من به گفتن کارگردان، این پول را چطور بین ۹ تن اعضای گروه تقسیم کنم.

این بازیگر اضافه کرد: برای اجرای این نمایش، دستمزدی را که از سریال گرفته‌ام، صرف تامین هزینه‌های کار و قسمت کوچکی از دستمزد اعضای گروه کردم تا زیاد تر از این شرمنده آنان نباشم. اما متاسفانه مدیر تئاتر ما همه جا به راحتی می‌گوید پول نداریم. مدیر، فردی نیست که پولی به او بدهند تا آن را بین عده‌ای تقسیم کند بلکه فردی است که بتواند آن پول را ارتقا بدهد. اگر قرار است شورای حمایتاز آثار، از هیچ گروه و نمایشی حمایتی نکند، بعد فلسفه وجودی آن چیست. چرا باید این همه کارمندی داشته باشد که کاری برای انجام دادن ندارند.

او با اشاره اتفاقی که چندی پیش برای برخی از گروه‌های نمایشی رقم خورد و گیشه نمایش‌هایشان با تاخیر به حساب آنان واریز می‌شد، افزود: اگر گیشه یک گروه را برای دریافت سود نگه ‌داریم، آیا به این فکر نمی‌کنیم که این پول حرام است.

عطایی از حالت جاری تئاتر و اضافه شدن برخی عناصر به آن ابراز تاسف کرد و افزود: روزگاری، گروه‌های تئاتری برای پرفروش شدن نمایش‌هایشان به بازیگران سینما و تلویزیون روی می‌آوردند، متاسفانه امروز باید به بلاگر و رَپِر و … متوسل بشویم. این که دیگر تئاتر نیست و سیرک است و متاسفانه همه اینها سپس از وقتی اغاز شد که دولت حمایتخود را از تئاتر قطع و همه چیز را به گیشه اهدا کرد.

عطایی که متقاضی اجرای نمایشش در جشنواره تئاتر فجر بوده، با گفتن این که این نمایش در جشنواره پذیرفته نشده، اضافه کرد: هیچ دلیلی برای رد کردن نمایش ما ارایه ندادند. حقیقت این است که در سال‌های قبل چندین جایزه از جشنواره گرفته‌ام و دیگر شوق چندانی برای وجود در آن ندارم ولی امیدوار بودم با پشتیبانی هزینه جشنواره بتوانم قسمت کوچکی از زحمات گروهم را جبران کنم.

او با ابراز تاسف از کم شدن کیفی جشنواره‌های تئاتری در چند سال قبل در ادامه گفت: جشنواره، ویترین فرهنگ و هنر ماست و باید به اسم هنرمندان شناخته‌شده خود افتخار کند ولی کاری کرده‌اند که دیگر کمتر فردی برای وجود در آن رغبت دارد. از طرف دیگر هر سال ناظر کم شدن کیفی کارهای قسمت بین‌الملل هستیم. چرا پول این قسمت را صرف گروه‌های داخلی نمی‌کنند. اینها نکاتی است که اگر فکری برای آن نکنیم، مشکلات جدی‌تر برایمان تشکیل می‌کند.