مگر رهبری بانکها را از بنگاهداری نهی نکردند، چرا می خواهید پرسپولیس و استقلال را به آنها بفروشید؟_طلوع شرق

روزنامه جوان در نقد این کارکرد نوشت: خود همین آقایان می‌گویند استقلال بالغ بر ۷۹۰ میلیارد تومان و پرسپولیس ۸۲۶ میلیارد تومان بدهی دارند. صورت‌های مالی نشان‌دهنده این است که زیان انباشته استقلال بیشتر از ۷۷۰ میلیارد تومان و پرسپولیس ۶۹۰ میلیارد تومان است. جدای از این، آقایان می‌گویند شرایط واگذاری پرسپولیس طوری تعیین شده که خریدار باید با احتساب سود ۲۳ درصدی سالانه ۶۰۱ میلیارد تومان قسط بپردازد. از آنجایی که سقف بودجه، ۳۲۵ میلیارد تومان در نظر گرفته شده، در حالتی تقریبی باید ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه تیمداری کنار بگذارند. در بهترین حالت درآمد سالانه نزدیک به ۲۰۰ میلیارد تومان است و سالانه ۸۰۰ میلیارد زیان به خریدار احتمالی تحمیل می‌کند.

این‌ها حقیقت‌هایی است که خود آقایان دست‌اندرکار واگذاری پرسپولیس و استقلال نقل می‌کنند. حقیقت‌هایی که مشخص می کند این‌کار چطور بدون برنامه‌ریزی در حال اجراست. در این که این دو باشگاه زیان‌ده و بدهکار باید واگذار شوند هیچ شکی نیست، اما قضیه این است که هیچ عقل سلیمی حاضر نمی‌شود این چنین زیان و زیان شگفت و غریبی را به خود تحمیل کند. جدای از اعداد و ارقامی که خود مسئولان اظهار می‌کنند و نشان‌دهنده حقیقت ماجراست باید به موارد فرد دیگر هم دقت داشت.

اولین مسئله و با اهمیت ترین قضیه‌ای که باید به آن دقت کرد این است که بنا به ظاهر نام چند بانک برای واگذاری پرسپولیس و استقلال به آن‌ها به بین آمده و این در شرایطی است که رهبر معظم انقلاب به‌شدت و صراحتاً بانک‌ها را از بنگاهداری منع کردند. این مهم انگارً از دید آقایان مغفول مانده که اینقدر راحت نام بانک‌ها را برای واگذاری این دو باشگاه به آن‌ها به زبان می‌آورند و بانک‌ها هم انگارً ماموریت مهم خود در رسیدگی به حالت معیشتی و رفاهی مردم را فراموش کرده‌اند و برخلاف منویات رهبری عمل می‌کنند.

مسئله دومی که خریدار یا خریداران مفلوک این دو باشگاه باید به آن دقت داشته باشند این است که در فوتبال ایران هیچ خبری از سهم بلیت‌فروشی، تبلیغات محیطی و پخش تلویزیونی وجود ندارد و آن‌ها باید فقطً برای دو تیمی که به بیت‌المال‌خوری عادت کرده‌اند، میلیاردی خرج کنند و تقریباً هیچ عایدی و درآمدی نداشته باشند. خریدار یا خریداران باید در وهله اول بدهی‌های میلیاردی پرسپولیس و استقلال را صاف و بعد از آن میلیاردی برایشان خرج کنند و چشم به راه آورده‌ای هم نباشند.

مسئله سوم هم زیر ذره‌بین رفتن خریدار یا خریداران احتمالی این دو تیم است که هم باید زیر بار هزینه بالا بروند و هم این که حساب و کتاب بعد بدهند که قطعاً این چنین موضوعی را نمی‌پسندند.

در این چنین شرایطی اشکار است که هیچ مجموعه دولتی یا شبه‌دولتی پا پیش نخواهد گذاشت، چراکه هیچ عقل سلیمی حاضر نیست سود نکند و هم زیان و زیان بدهد. در این بین اتفاقی که رخ می‌دهد تقریباً اشکار است؛ سرخابی‌ها باز هم از آن وزارت ورزش خواهند ماند با این تفاوت که به طور صوری و برای مجاب شدن کنفدراسیون فوتبال آسیا مالک یا مالکان تازه اشکار می‌کنند. دور از انتظار هم نیست که یکی در این بین قربانی شود تا مشکل آن فرد دیگر حل شود و این داستانی است که هر سال تکرار می‌شود بدون این که اتفاق خاصی بیفتد و یقیناً که همه سرکاریم و آقایان خوب بازیمان خواهند داد.