۵ جمله ای که نباید به زمان تسلی دادن دوست سوگوارمان بگوییم_طلوع شرق

بعد در این اوقات باید چه عباراتی را او گفت؟ یقیناً هیچ جواب قطعی‌ای وجود ندارد. کلمه‌ای که برای برخی سودمند است امکان پذیر برای افراد دیگر خوشایند نمود نکند. با این حال می‌توان او گفت که باید از چندین عبارت اجتناب کرد.

۱- «حالت چطور است؟»

احتمالا از دیدن این عبارت در اینجا شگفتی کنید. یک دوست دلسوز می‌خواهد بداند که حالتان چطور است، بعد مشکل‌ پرسیدنش چیست؟

قضیه این است که در اوقات رخ دادن یک مصیبت، حس غم و اندوه ما ساعت به ساعت و حتی دقیقه به دقیقه تحول می‌کند. اگر منظور این است که دقیقا الان چطور هستم؟ جواب من می‌تواند یک لحظه سپس تحول کند و اگر منظور این است که چطور دارم با این اتفاق در زندگی کنار می‌آیم جواب این است که فرد سوگوار تا این مدت نمی‌داند.

در این اوقات بهتر است از سوالات کلی و بنیادین پرهیز کنیم و به جای آن‌ها سوالاتی اشکار‌تر را بپرسیم که جواب دادنشان آسان‌تر است. همانند این‌که دیشب چه کردی و شام چطور می بود یا درس و کارت در چه حال است؟

۲- «چطور می‌توانم پشتیبانی کنم؟»

هرچند این سوال هم حاکی از حسن نیت دوستان و آشنایان است، با این حال درست نیست. چرا که مسئولیت پشتیبانی را بر مسئولیت فرد سوگوار می‌گذارد.

پشتیبانی‌کننده می‌خواهد کشف کند چه کاری را انجام دهد که سودمند باشد، ولی افراد صاحب عزا و غمگین در شرایطی نیستند که بتوانند پشتیبانی خاصی بکنند. آن‌ها زیاد تر نمی توانند نیاز خود را گفتن کنند و حتی امکان پذیر ندانند چه می‌خواهند یا به چه چیزی نیاز دارند.

در این اوقات بهتر است دوستان یا آشنایان به جای سوال پرسیدن، کاری را که فکر می‌کنند فرد عزادار دوست دارد انجام بدهند. برای مثال برایش صبحانه تدارک ببینند یا یک وعده ناهار یا شام بیاورند.

آن‌ها همینطور می‌توانند با کارهای کوچک همانند شستن ظرف‌ها یا جارو کشیدن خانه پشتیبانی کنند. بعضی اوقات همین کارهای کوچک چیزی است که دقیقا فرد سوگوار به آن احتیاج دارد.

۳- «نمی‌توانم فکر کنم که در حال توانایی چه لحظاتی هستی»

این باز یکی از مواردی است که زیاد تر افتخلاقیت دوست یا آشنا را یادآوری می‌کند و اثرات بدی دارد. به این خاطر که فرد غم‌زده را در جزیره ناراحتی و اندوه منزوی می‌کند، گویی این چنین بلا و اتفاقی فقط به سر او آمده است.

بله، امکان پذیر ما توانایی از دست دادن پدر یا مادر را نداشته باشیم. اما می‌توانیم با توانایی‌های شبیه و نقل آن‌ها تاثییر مثبتی بگذاریم.

در این شرایط می‌توانیم چیزی همانند به این بگوییم که «به یاد می‌آورم وقتی که فلان فامیل خودم را از دست دادم و احساسم فلان طور می بود».

این چنین می‌شود با نقل خاطره‌ای خاص همدردی کرد. همانند این جمله که «من واقعاً از تماشای مربیگری پدرتان در فوتبال لذت می‌بردم. دلم برای آن تنگ خواهد شد.»

این چنین سخن‌هایی به فرد سوگوار مشخص می کند که او تنها نیست.

۴- «این عادلانه نیست»

این عبارت در ذهن تعداد بسیاری از افراد مصیبت‌زده تکرار می‌شود. این که چرا زندگی با آن‌ها اینطور تا کرده و آنها مستحق این چنین چیزی نبوده‌‌اند. شنیدن شبیه این چنین عباراتی از زبان دوستان اما کمکی به حال فرد نمی‌کند.

در واقع باید اول با این حقیقت کنار آمد که برخی چیزها در زندگی عالی می باشند و برخی چیزها بد. باید تلاش کرد زندگی را با شرایط خودش پذیرفت و با آن کنار آمد.

به جای این که سوال کنید «چرا من؟» یا «چطور زندگی می‌تواند اینقدر ناعادلانه باشد؟»، باید او گفت: «این چیزی است که من با آن ارتباط دارم. بهترین راه پیش رو برای روبه رو با آن چیست؟»

۵- «می‌خواهم به دیدارت بیایم و در آغوشت بگیرم»

این جمله پای تلفن احتمالا یک ژست مهربانانه برداشت شود، ولی دیدار در عمل می‌تواند ناخوشایند باشد.

علت این است که افراد هنگامی عزادار خواهد شد، ریتم زندگی‌شان به هم می‌‌خورد. غصه خوردن برای زمان طویل خسته‌کننده و عذاب‌آور می‌شود، در حالی که باید حواس فرد به انجام کارها و مسئولیت‌های روزمره زندگی خودش هم باشد.

او تمایل دارد ساعاتی سر خودش را با مسئولیت‌هایش گرم کند و ساعاتی را به یاد عزیزان از دست‌رفته‌اش باشد. هنگامی در این بین یک دفعه فردی با حالت اشکبار در چارچوب در ظاهر می‌شود و می‌خواهد که به فرد تسلی دهد، نتیجه این می‌شود که فرد عزادار ناچار می‌شود با جدول وقتی آن‌ها غصه بخورد و نه جدول وقتی خودش.

درمورد بستگان نزدیک و همدرد نیز امکان پذیر گاه ناچار شود این او باشد که به آن‌ها دلداری می‌دهد.

در این موارد خوب است هنگامی پیش دوستی می‌روید که تازه فردی را از دست داده است، تلاش ‌کنید خنده و نشاط را با خود بیاورید تا بار غم و اندوه او را کم کنید.

هنگامی حرفی نداریم چه بگوییم؟

یک کارت، ایمیل یا نامه که احساساتمان را نقل می‌کند می‌‌تواند تاثییر مثبتی داشته باشد.

حتی گفتن همین مسئله که نمی‌دانید چه بگویید یا «کلمات مناسبی برای مطلب دادن به شما اشکار نکردم» مثبت است، چرا که فرد سوگوار در آن لحظه دقیقا فهمیدن می‌کند که این کلمات تا چه حد معنادار می باشند و درست و بجا گفتن شده‌اند.