آیا عشق های میانسالی واقعا عمیق ترند؟_طلوع شرق

برخلاف تصوری رایج که عشق در سنین بالا سردتر، ساده‌تر یا کم‌جاذبه‌تر است، عشق‌های پخته چند ویژگی مثبت دارند: سختی کمتری به ظاهر و زیباشناسی داخل می‌شود، افراد صدمه‌پذیری بیشتری نشان خواهند داد و توانایی‌ای که از زندگی دارند پشتیبانی می‌کند روابط بهتر پیش بروند. روان‌شناسان می‌گویند هنگامی سن زیاد تر می‌شود، توانایی رابطه، ناکامی‌ها، شناخت خود و فرد دیگر زیاد می‌شود و به این علت انتخاب شریک زندگی و مدیریت روابط عاطفی دقیق‌تر و معنادارتر می‌شود.

افراد می‌گویند که با بالا رفتن سن، احساسات عاشقانه تا این مدت وجود دارد؛ اگرچه امکان پذیر اغاز آن دشوارتر باشد چون هر فردی تاریخچه‌ای از روابط و زندگی احساسی دارد، واقع‌گرا‌تر شده و کمتر تحت تأثیر هیجانات صرف قرار می‌گیرد. این نوشته علتمی‌شود عشق زیاد تر بر پایه همراهی، صمیمیت، همدلی و تفاهم باشد.

از طرف دیگر، عشق پخته زیاد تر به جنبه حس زندگی مربوط است نه فقط فعالیت جنسی یا ظاهر فیزیکی. مسئله دلنشین این است که افراد بالغ طبق معمولً درونی آرام‌تر دارند، کم‌تر دغدغه نگه داری جوانی یا ظاهرشان را دارند، و این امکان را اشکار می‌کنند که خود واقعی‌شان را زیاد تر نشان دهند، بدون تظاهر.

یکی از روان‌شناسان می‌گوید که ویژگی‌های عشق عمیق در سنین پخته عبارت‌اند از: آرزوی ماندگاری رابطه، راحتی در کنار هم بودن، همدلی و دل‌سوزی و قیمت‌گذاری بر جنبه‌های انسانی و احساسی به جای فشارهای اجتماعی یا زیباشناختی. این چنین ربط در این سنین ساده‌تر و شفاف‌تر است چون فیلترها کمتر‌اند، توقعات شخصی واقع‌بینانه‌تر شده‌اند و پذیرفتن محدودیت‌ها در انسان زیاد تر می‌شود.

عشق پخته بعضی اوقات همراه است با هراس از زمان یا حس کندن زمان با آگاهی از این که زندگی مختصر‌تر است که این نیز می‌تواند رابطه را ارزشمندتر و شوق‌انگیزتر کند. این آگاهی امکان پذیر عشق را زیاد تر قدر دانسته و روابط را به شکل معنادارتری توانایی کند.